Τελ. ενημέρωση:
    22-Nov-2025
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 43(1), Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2026, 129-131

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Η ευθανασία στην αρχαιότητα
Η περίπτωση της Αθήνας, της Σπάρτης, της Κέας και της ελληνικής αποικίας της Μασσαλίας

A. Σπινθουράκη, Σ. Μιχαλέας, Ι. Δημητριάδης, Ι. Νικολακάκης, Μ. Καραμάνου
Εργαστήριο Ιστορίας της Ιατρικής και Ιατρικής Ηθικής, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα

Η ευθανασία στην αρχαιότητα έμοιαζε αρκετά στη σύγχρονη έννοια και θεωρείτο ως η λύση για να είναι σε θέση ένα άτομο να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του μέσω ενός «καλού» θανάτου. Κυριαρχούσε η άποψη ότι τα γηρατειά επέφεραν ατίμωση και οδύνη και ότι η ευθανασία επέτρεπε στο άτομο να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του και παράλληλα ωφελούσε και την πόλη. Υπήρχε και η ευγονική ευθανασία, όπως στην περίπτωση της Σπάρτης, η οποία είχε ως γνώμονα το καλό της πόλης. Τα παραδείγματα που υπάρχουν για την ευθανασία, καθώς και οι φιλοσοφικές αναφορές γι' αυτήν, δείχνουν ότι θεωρείτο προτιμητέα από μια ζωή δύσκολη και άσχημη, με πόνους, οδύνες και ατίμωση.

Λέξεις ευρετηρίου: Αρχαιότητα, Ευθανασία, Φιλοσοφία.

© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής