Τελ. ενημέρωση:

   09-Sep-2020
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 37(Συμπληρωματικό τεύχος 2) 2020, 203-207

ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ/ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ

Ένα ταξίδι στην ιστορία της εξωνεφρικής κάθαρσης στην υποσαχάρια Αφρική

S. Abd ELHafeez,1 E. Dounousi,2 R. Barsoum3
1Department of Epidemiology, High Institute of Public Health, Alexandria University, Alexandria, Αίγυπτος,
2Τομέας Νεφρολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιωάννινα, Ελλάδα,
3Department of Internal Medicine, Faculty of Medicine, Cairo University, Cairo, Αίγυπος

Η υποσαχάρια Αφρική είναι μια ετερογενής περιοχή με 47 χώρες, πληθυσμό σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους και ένα ακαθάριστο εγχώριο προϊόν 1,7 τρισεκατομμυρίων το 2017. Η ανάπτυξη της εξωνεφρικής κάθαρσης στην Αφρική αντικατοπτρίζει τις τοπικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες. Μέχρι τη δεκαετία των 1970, η Αφρική ανέκαμπτε από μια μακρά περίοδο αποικιοκρατίας και πολιτικών αναταραχών, έτσι ώστε μόνο λίγες χώρες μπόρεσαν να ιδρύσουν κέντρα εξωνεφρικής κάθαρσης. (α) Η εποχή πριν τη δεκαετία του 1970: Η νότια Αφρική ήταν η πρώτη χώρα στην υποσαχάρια Αφρική στην οποία άρχισαν να διενεργούνται συνεδρίες αιμοκάθαρσης το 1957, από έναν γενικό ιατρό στο νοσοκομείο του Krugersdorp προκειμένου να θεραπεύσει 2 ασθενείς με οξεία νεφρική βλάβη. Στην Κένυα, η εφαρμογή οξείας αιμοκάθαρσης ξεκίνησε το 1961 από τον καθηγητή L.S. Otieno, ακολουθούμενη από την περιτοναϊκή κάθαρση δύο χρόνια αργότερα. Στη Νιγηρία, υπάρχει περιορισμένη δυνατότητα διενέργειας οξείας αιμοκάθαρσης στο Lagos από το 1965 και οξείας περιτοναϊκής κάθαρσης στο Ibadan από το 1967. Κέντρο χρόνιας αιμοκάθαρσης ιδρύθηκε αρχικά στο Lagos Teaching Hospital το 1981 από τον καθηγητή T.A. Odutola. Στο Σουδάν, η πρώτη διενέργεια αιμοκάθαρσης έγινε με την μορφή της κατ' οίκον αιμοκάθαρσης το 1968 και εποπτευόταν από τον κ. Osman Awadalla. (β) Η εποχή μετά τη δεκαετία του 1970: Στην Ακτή του Ελεφαντοστού, η πρώτη οξεία περιτοναϊκή κάθαρση διεξήχθη το 1974 στο Abidjan από τον καθηγητή Alain Bondurand για τη θεραπεία ασθενών με πανώλη και οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Στη Ζιμπάμπουε, οι καθηγητές John Forbes και Janet Seggie εγκατέστησαν ένα μηχάνημα τεχνητού νεφρού για τη διενέργεια αιμοκάθαρσης στο κεντρικό νοσοκομείο Harare στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το μηχάνημα χρησιμοποιήθηκε περιστασιακά για τη θεραπεία ασθενών με οξεία νεφρική ανεπάρκεια μέχρι το 1980. Στην Αιθιοπία, η περιτοναϊκή κάθαρση και λιγότερο συχνά η αιμοκάθαρση άρχισαν να εφαρμόζονται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Αντίς Αμπέμπα το 1980 όπως αναφέρθηκε από τον Δρ Berhanu Habte για τη θεραπεία της οξείας νεφρικής ανεπάρκειας. Στην Τανζανία, ο Δρ J.P. Miabaji ανέφερε ότι δύο μηχανήματα αιμοκάθαρσης ήταν διαθέσιμα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Dar-El-Salam στις αρχές του 1980, για να θεραπεύσουν την οξεία νεφρική ανεπάρκεια ή σημαντικούς ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο τελικού σταδίου και προγραμματισμένη νεφρική μεταμόσχευση στο εξωτερικό. Στην Γκάνα, η Δρ Τ.Κ. Ankrah προσέφερε οξεία περιτοναϊκή κάθαρση και περιστασιακά αιμοκάθαρση για την θεραπεία της οξείας νεφρικής βλάβης από το 1980. Στη συνέχεια και άλλες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής άρχισαν να εγκαθιστούν μονάδες αιμοκάθαρσης. Ωστόσο, τα κέντρα αιμοκάθαρσης εξακολουθούν να είναι σπάνια στις περισσότερες χώρες λόγω του υψηλού κόστους και της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού.

Λέξεις ευρετηρίου: Αιμοκάθαρση μαύρος πυρετός, Αιμοκάθαρση ΟΝΑ, Αιμοκάθαρση στην υποσαχάρια Αφρική μετά το 1970, Αιμοκά θαρση στην υποσαχάρια Αφρική πριν το 1970, Κατ' οίκον αιμοκάθαρση Σουδάν.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής