Τελ. ενημέρωση:
15-Jan-2020

Η διεθνής οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 στις ΗΠΑ, σύντομα επεκτάθηκε και στην Ευρώπη. Η Ελλάδα απεδείχθη από τους αδύναμους κρίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και από τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 2000 βιώνει βαθιά κοινωνικοοικονομική κρίση με συνέπεια λιτότητα για πολλές πληθυσμιακές, κοινωνικές ομάδες. Τα τελευταία χρόνια στην κατά κύριο λόγο οικονομική λιτότητα προστέθηκαν και οι συνέπειες της προσφυγικής κοινωνικής πραγματικότητας, ενός κοινωνικού φαινομένου που βιώνει η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Η Διεθνής Αμνηστία (ΔΑ), το παγκόσμιο κίνημα στο οποίο συμμετέχουν περίπου επτά εκατομμύρια εθελοντές, ακτιβιστές και υποστηρικτές με στόχο την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο, εκτιμά ότι, η οικονομική λιτότητα σε συνδυασμό με τις προσφυγικές και μεταναστευτικές κρίσεις που πλήττουν τα τελευταία χρόνια πολλές περιοχές του πλανήτη, μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ΔΑ, θεωρώντας ότι οι επιτόπιες έρευνες αποτελούν τον καλύτερο τρόπο ανίχνευσης της πιθανής παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ξεκινώντας τον Μάρτιο του 2017, μίλησε με περισσότερες από εκατό γυναίκες και κορίτσια πρόσφυγες που ζουν σε καταυλισμούς και διαμερίσματα στην Αθήνα και στα ελληνικά νησιά. Οι ιστορίες των γυναικών και των κοριτσιών αυτών αποτυπώθηκαν στην έκθεση «Θέλω να αποφασίζω για το μέλλον μου: Οι ξεριζωμένες γυναίκες στην Ελλάδα μιλούν ανοιχτά» (I want to decide about my future: Uprooted women in Greece speak out) η οποία δημοσιοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2018. Μέσω της έκθεσης αυτής, η ΔΑ παρουσίασε εμφατικά προς τις ελληνικές και τις ευρωπαϊκές αρχές τις «Δέκα γενικές απαιτήσεις γυναικών και κοριτσιών» που ζουν στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Ελλάδας που θα πρέπει να γίνονται σεβαστές ώστε να μην παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματά τους».

Λέξεις ευρετηρίου: Ανθρώπινα Δικαιώματα, Άσυλο, Γυναίκες Πρόσφυγες, Διεθνής Αμνηστία, Ελλάδα,