Τελ. ενημέρωση:
02-Mar-2020

ΣΚΟΠΟΣ Η εκτίμηση της επίδρασης ενός προγράμματος ελληνικών παραδοσιακών χορών στη βελτίωση των επιπέδων της αντιλαμβανόμενης κόπωσης γυναικών με καρκίνο του μαστού.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Στη μελέτη συμμετείχαν 30 γυναίκες με χρόνο επιβίωσης 4 (±3) έτη μετά το τέλος της θεραπευτικής τους αγωγής, η οποία επί πλέον της μαστεκτομής περιλάμβανε ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία. Οι 20 από αυτές αποτέλεσαν την πειραματική ομάδα και οι 10 την ομάδα ελέγχου. Η πειραματική ομάδα παρακολούθησε ένα τριμηνιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας ελληνικών χορών με συχνότητα τρία μαθήματα την εβδομάδα, διάρκειας 50 min το καθένα, ενώ η ομάδα ελέγχου δεν συμμετείχε σε κάποια φυσική δραστηριότητα. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του ερωτηματολογίου «ελληνικό πολυδιάστατο ερωτηματολόγιο κόπωσης». Οι στατιστικές αναλύσεις που εφαρμόστηκαν ήταν: ανάλυση αξιοπιστίας (α του Cronbach) και ανάλυση διακύμανσης επαναλαμβανόμενων μετρήσεων.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Βρέθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση σε όλους τους παράγοντες της κόπωσης, αφού μειώθηκαν σημαντικά οι τιμές της «γενικής κόπωσης» (αρχική μέτρηση μέσος όρος [ΜΟ]=4,60, τελική μέτρηση ΜΟ=2,98, p<0,001), της «σωματικής κόπωσης» (αρχική μέτρηση ΜΟ=4,11, τελική μέτρηση ΜΟ=2,60, p<0,001), της «πνευματικής κόπωσης» (αρχική μέτρηση ΜΟ=3,35, τελική μέτρηση ΜΟ=2,00, p<0,001), της «αίσθησης της μειωμένης δραστηριότητας» (αρχική μέτρηση ΜΟ=3,76, τελική μέτρηση ΜΟ=2,03, p<0,001) και της «αίσθησης της μειωμένης παρακίνησης» (αρχική μέτρηση ΜΟ=3,35, τελική μέτρηση ΜΟ=1,85, p<0,001) για την πειραματική ομάδα, ενώ για την ομάδα ελέγχου δεν παρατηρήθηκε κάποια σημαντική βελτίωση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα ελληνικών παραδοσιακών χορών, μια ευχάριστη μορφή αερόβιας φυσικής δραστηριότητας, μπορεί να βελτιώσει όλους τους παράγοντες που συνθέτουν την αντιλαμβανόμενη κόπωση ασθενών γυναικών με καρκίνο του μαστού.

Λέξεις ευρετηρίου: Καρκίνος του μαστού, Κόπωση, Παραδοσιακός χορός, Ψυχολογική υποστήριξη.