Τελ. ενημέρωση:
02-Mar-2020

Ο όρος τενοντοπάθεια αποτελεί έναν όρο «ομπρέλα» που αφορά στην παθολογία του τένοντα και σχετίζεται άμεσα με τη φόρτισή του. Η αιτιολογία της τενοντοπάθειας μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί πολυπαραγοντική. Επομένως, τόσο η διάγνωση όσο και η αντιμετώπισή της μπορεί να αποδειχθούν αρκετά δύσκολες. Από την αρθρογραφία προκύπτει ότι ασθενείς με τενοντοπάθεια παρουσιάζουν δυσκολία στην αποκατάστασή τους καθώς παραμένουν λειτουργικά ελλιπείς. Σκοπός της ανασκόπησης είναι η μελέτη της σύγχρονης και σχετικής αρθρογραφίας, καθώς και η μελέτη μερικών βασικών θεωριών, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κλινικού μοντέλου αποκατάστασης για ασθενείς με τενοντοπάθεια κάτω άκρου. Το μοντέλο που προτείνεται έχει δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη ακολουθεί μια πιο δομική κατεύθυνση βασισμένη στην εμβιομηχανική, στη λειτουργικότητα του τένοντα και στην επούλωσή του. Η δεύτερη κατεύθυνση έχει ως στόχο τη βελτίωση της λειτουργίας του κινητικού συστήματος μέσα από μια περισσότερο «ολιστική-λειτουργική» προσέγγιση της κινητικής αλυσίδας. Ο προτεινόμενος αλγόριθμος αποτελείται τόσο από δομικά όσο και από λειτουργικά χαρακτηριστικά σύμφωνα με τη σύγχρονη αρθρογραφία, με σκοπό τη δημιουργία ενός μοντέλου κλινικού συλλογισμού που στοχεύει στη γεφύρωση του κενού μεταξύ της έρευνας και της κλινικής πρακτικής, αλλά και στην ενίσχυση του ασθενο-κεντρικού προτύπου παρέμβασης.

Λέξεις ευρετηρίου: Επώδυνος τένοντας, Κλινικός συλλογισμός, Τενοντοπάθεια.