Τελ. ενημέρωση:
15-Jan-2020

ΣΚΟΠΟΣ Διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της διορθωτικής θεραπευτικής άσκησης συγκριτικά με τον συνδυασμό της με θεραπευτικούς χειρισμούς ή με ηλεκτροθεραπεία στη βελτίωση κλινικών παραμέτρων ασθενών με επώδυνο ώμο.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Είκοσι πέντε ασθενείς με επώδυνο ώμο, λειτουργική ανικανότητα και περιορισμό του εύρους κίνησης στην άρθρωση του ώμου συμμετείχαν εθελοντικά στην παρούσα πιλοτική μελέτη, η οποία ήταν τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη χωρίς κάποια μορφή τυφλοποίησης. Οι συμμετέχοντες ασθενείς κατανεμήθηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες: η πρώτη ομάδα ακολούθησε ένα πρόγραμμα διορθωτικής θεραπευτικής άσκησης μέσω χρήσης ελαστικών ιμάντων και ειδικού συστήματος ανάρτησης του άνω άκρου (ομάδα ελέγχου), ενώ στη δεύτερη ομάδα εφαρμόστηκαν επί πλέον συγκεκριμένοι θεραπευτικοί χειρισμοί της γληνοβραχιόνιας άρθρωσης (ώμου), και στην τρίτη ομάδα, εκτός από το πρόγραμμα διορθωτικής άσκησης, εφαρμόστηκε και ηλεκτροθεραπεία Tecar. Η αξιολόγηση περιλάμβανε μετρήσεις πόνου και ανικανότητας μέσω δύο ερωτηματολογίων (Oxford Shoulder Score και Shoulder Pain and Disability Index), καθώς και ενεργητικού και παθητικού εύρους κινήσεων του ώμου (κάμψη, απαγωγή, έσω, έξω στροφή). Συνολικά, εφαρμόστηκαν 12 συνεδρίες, με τις ανωτέρω αξιολογήσεις να πραγματοποιούνται στην 1η, στην 8η και στη 12η συνεδρία. Η συχνότητα των συνεδριών ήταν δύο συνεδρίες/εβδομάδα για τις πρώτες 4 εβδομάδες και μία συνεδρία/εβδομάδα για τις επόμενες 4 εβδομάδες. Η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων διενεργήθηκε με ανάλυση διακύμανσης δύο παραγόντων, με το λογισμικό πρόγραμμα Statistical Package for Social Sciences (SPSS), έκδοση 20.0.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Και οι τρεις ομάδες παρουσίασαν στατιστικά σημαντική βελτίωση στον πόνο και στη λειτουργική ικανότητα, τόσο μεταξύ 1ης–8ης συνεδρίας όσο και μεταξύ 1ης–12ης συνεδρίας (p<0,05–0,01). Ως προς τις τροχιές κίνησης της γληνοβραχιόνιας άρθρωσης παρατηρήθηκε, επίσης, σημαντική βελτίωση (p<0,05–0,01) μεταξύ 1ης–8ης συνεδρίας (πλην της ενεργητικής έσω στροφής), ενώ μεταξύ 1ης–12ης συνεδρίας σε όλες τις αξιολογηθείσες κινήσεις της άρθρωσης εκτός της ενεργητικής και της παθητικής κάμψης. Μεταξύ 8ης–12ης συνεδρίας δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε κάποια από τις αξιολογηθείσες παραμέτρους.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα ευρήματα της παρούσας πιλοτικής μελέτης υποδηλώνουν ότι η διορθωτική θεραπευτική άσκηση συνιστά μια αποτελεσματική παρέμβαση για την αποκατάσταση της λειτουργικής ανικανότητας και του εύρους κίνησης, καθώς και για τη μείωση του πόνου σε ασθενείς με επώδυνο ώμο. Η επί πλέον εφαρμογή συγκεκριμένων θεραπευτικών χειρισμών ή ηλεκτροθεραπείας Tecar δεν φάνηκε να έχει επιπρόσθετο κλινικό όφελος. Ωστόσο, μεγαλύτερο δείγμα ασθενών απαιτείται για περαιτέρω τεκμηρίωση της αποτελεσματικότητας των ανωτέρω μεθόδων συντηρητικής θεραπευτικής παρέμβασης στην αποκατάσταση ασθενών με επώδυνο ώμο.

Λέξεις ευρετηρίου: Άρθρωση του ώμου, Ηλεκτροθεραπεία, Θεραπευτικοί χειρισμοί, Κινησιοθεραπεία, Φυσικοθεραπεία.