Τελ. ενημέρωση:
28-Sep-2019

Η αποτελεσματική Τ-κυτταρική απόκριση μπορεί να επιτευχθεί μέσω της αλληλεπίδρασης υποδοχέα-συνδέτη στα αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα. Υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στα ενεργοποιητικά και στα ανασταλτικά σηματοδοτικά μονοπάτια του ανοσοποιητικού που καθορίζουν τον βαθμό ενεργοποίησής του. Επί του παρόντος, θεραπευτικές μέθοδοι κατά μονοπατιών του ανοσοποιητικού έχουν ενσωματωθεί σε νέες, πολλά υποσχόμενες στρατηγικές στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Συγκεκριμένα, το σχετιζόμενο με τα Τ-λεμφοκύτταρα αντιγόνο-4 (T lymphocyteassociated antigen-4, CTLA-4) είναι το πλέον ευρέως χρησιμοποιούμενο μόριο-στόχος. Το CTLA-4 είναι αρνητικός ρυθμιστής των Τ-κυττάρων, το οποίο κατέχει σημαντικό ρόλο στην ανοσιακή απάντηση έναντι των όγκων. Η προγνωστική και προβλεπτική αξία των τιμών του CTLA-4 είναι αντικείμενο συζήτησης. Στους ενήλικες, με την εξαίρεση της άμεσης τοξικότητας της ακτινοβολίας, το ενδοκρινικό σύστημα απορρυθμίζεται σπάνια. Μονοκλωνικά αντισώματα κατά του CTLA-4 μπορεί να προκαλέσουν ενδοκρινική δυσλειτουργία ποικίλου βαθμού. Η χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων σε συνδυασμό με ακτινοβολία μπορεί να αυξήσει την τοξικότητα μέσω μηχανισμών αθροιστικής επίδρασης. Η κατανόηση της ισορροπίας ανάμεσα σε δυνητικά τοξικούς παράγοντες κατά τη χορήγηση συνδυασμένων θεραπειών είναι σημαντική, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη για περαιτέρω μελέτη αυτών.

Λέξεις ευρετηρίου: Ακτινοθεραπεία, Ενδοκρινική τοξικότητα, Θεραπεία, Μονοκλωνικά αντισώματα, CTLA-4, Τ-λεμφοκύτταρα αντιγόνο-4.