Τελ. ενημέρωση:
28-Sep-2019

Η αποτελεσματική διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων αποτελεί σήμερα μια πρόκληση για τις υγειονομικές μονάδες, καθώς αυτά συνεχώς αυξάνονται, με αποτέλεσμα να αυξάνεται τόσο η δυσκολία καταστροφής τους όσο και το οικονομικό κόστος. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), τα ιατρικά απόβλητα ορίζονται ως τα απόβλητα που δημιουργούνται από οποιαδήποτε διαδικασία η οποία αφορά στη διάγνωση, στη θεραπεία ή στην ανοσοποίηση ανθρώπων ή ζώων. Απλούστερα, οποιαδήποτε απόβλητα προκύπτουν από τις υγειονομικές μονάδες θεωρούνται ως ιατρικά απόβλητα. Η λανθασμένη διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων αυξάνει τον κίνδυνο μολύνσεων ή τραυματισμών για τους επαγγελματίες υγείας και σε μικρότερο βαθμό τον κίνδυνο διασποράς μικροοργανισμών από τις υγειονομικές μονάδες στο περιβάλλον. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, τα ιατρικά απόβλητα ταξινομούνται στις εξής οκτώ κατηγορίες: Απόβλητα οικιακού χαρακτήρα ή, αλλιώς, μη επικίνδυνα απόβλητα, μολυσματικά απόβλητα, αιχμηρά απόβλητα, παθολογικά απόβλητα, χημικά απόβλητα, φαρμακευτικά απόβλητα, κυτταροτοξικά απόβλητα και ραδιενεργά απόβλητα. Το 75–90% των ιατρικών αποβλήτων είναι απόβλητα οικιακού χαρακτήρα και πρέπει να υπόκεινται στην ίδια διαδικασία συλλογής, ανακύκλωσης και αποκομιδής με τα απόβλητα μιας κοινότητας, ενώ ποσοστό 10–25% των ιατρικών αποβλήτων είναι επικίνδυνα για την υγεία. Η ποσότητα και η σύνθεση των ιατρικών αποβλήτων που παράγονται στις υγειονομικές μονάδες εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως π.χ. τη βαρύτητα των περιστατικών, τη χρονική διάρκεια παραμονής, το μέγεθος και το είδος της υγειονομικής μονάδας, τον αριθμό των επεμβάσεων που διενεργούνται, τον βαθμό ανακύκλωσης των απορριμμάτων, το επίπεδο της παρεχόμενης φροντίδας υγείας κ.ά. Η διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων περιλαμβάνει τα εξής τρία βασικά βήματα: (α) συλλογή των αποβλήτων στην υγειονομική μονάδα, (β) μεταφορά των αποβλήτων στον χώρο καταστροφής και (γ) τελική διαχείριση των αποβλήτων και καταστροφή τους. Η διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων από την πλευρά των επαγγελματιών υγείας εγκυμονεί κινδύνους μόλυνσης και για τον λόγο αυτόν απαιτούνται τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα, κυρίως πρωτογενούς πρόληψης. Τα μέτρα πρωτογενούς πρόληψης συνοψίζονται στους εξής άξονες: (α) εξάλειψη των κινδύνων, (β) τεχνικά μέσα, (γ) οργανωτικά μέτρα και (δ) ατομικά μέτρα προστασίας. Η επιλογή των συγκεκριμένων μέτρων εξαρτάται από τη δραστηριότητα στην οποία συμμετέχουν οι επαγγελματίες υγείας.

Λέξεις ευρετηρίου: Διαχείριση αποβλήτων, Επαγγελματίες υγείας, Ιατρικά απόβλητα, Μολυσματικά απόβλητα.