Τελ. ενημέρωση:
05-Aug-2017

ΣΚΟΠΟΣ Μελέτη πιθανών συσχετίσεων ανάμεσα στην ψυχολογική ευεξία, στην προσωπική ευτυχία και στην αντίληψη του εργασιακού άγχους μεταξύ δασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Ιράν.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Η παρούσα μελέτη διεξήχθη από τις 23 Σεπτεμβρίου 2014 έως τις 22 Μαΐου 2015 στην πόλη Bandar Abbas του Ιράν. Στη μελέτη αυτή, σύμφωνα με τον πίνακα Morgan, εντάχθηκαν 330 δάσκαλοι. Τρία ερωτηματολόγια χρησιμοποιήθηκαν για τη συλλογή δεδομένων, περιλαμβανομένων της κλίμακας αντίληψης του εργασιακού άγχους (Perceived Occupational Stress Scale), της κλίμακας ψυχολογικής ευεξίας (Psychological Well-Being Scale) και του ερωτηματολογίου ευτυχίας της Οξφόρδης (Oxford Happiness Scale).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η μέση ηλικία των δασκάλων ήταν 32,58±7,48 έτη. Αναδείχθηκε μια σημαντική αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στο εργασιακό stress και την ευχαρίστηση της ζωής (p<0,01 και r=-0,81), την πνευματικότητα (p<0,01 και r=-0,64), τη χαρά και την αισιοδοξία (p<0,01 και r=-0,52), την προσωπική εξέλιξη (p<0,01 και r=-0,48), τις καλές διαπροσωπικές σχέσεις (p<0,01 και r=-0,74), την ατομική ανεξαρτησία (p<0,01 και r=-0,4) και τη συνολική ψυχολογική ευεξία (p<0,01 και r=-0,8). Επί πλέον, διαπιστώθηκε η ύπαρξη σημαντικής θετικής συσχέτισης μεταξύ της υποκειμενικής προσωπικής ευημερίας και της ατομικής ευτυχίας (p<0,01).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Το εργασιακό άγχος της διδασκαλίας μπορεί να οδηγήσει σε πτωχή ψυχολογική ευεξία και προσωπική ευτυχία στους δασκάλους πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Λέξεις ευρετηρίου: Αντίληψη εργασιακού άγχους, Δάσκαλοι, Ευτυχία, Ψυχολογική ευεξία.