Τελ. ενημέρωση:
03-Aug-2015

Οι συσκευές ενδοαορτικής αντλίας εισήχθησαν στην κλινική πράξη για την αιμοδυναμική υποστήριξη ασθενών τη δεκαετία του 1960. Η λειτουργία τους στηρίζεται στην αρχή της αντιώθησης. Τα συστήματα ενδοαορτικής αντλίας χρησιμοποιούνται κυρίως επί καρδιογενούς καταπληξίας σε έδαφος οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, επί αιμοδυναμικής αστάθειας, καθώς και υποβοηθητικά σε υψηλού κινδύνου ασθενείς που υποβάλλονται σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη. Oι εν λόγω συσκευές έχουν σημαντικά θεωρητικά παθοφυσιολογικά οφέλη, με κυριότερο την αύξηση της διαστολικής αορτικής πίεσης με συνέπεια την αύξηση της πίεσης αιμάτωσης των στεφανιαίων αρτηριών. Παράλληλα, επιτυγχάνεται μείωση της τελοδιαστολικής αορτικής πίεσης με αποτέλεσμα την ελάττωση του μεταφορτίου της αριστερής κοιλίας, ενώ μειώνεται ταυτόχρονα και η συστολική αορτική πίεση με αποτέλεσμα την ελάττωση του συστολικού έργου της αριστερής κοιλίας. Οι in vitro μελέτες έχουν συμβάλει καθοριστικά στη διερεύνηση και την επιβεβαίωση των ευεργετικών αιμοδυναμικών χαρακτηριστικών των συστημάτων ενδοαορτικής αντιώθησης, καθώς και στη βελτιστοποίηση της λειτουργίας τους. Στις in vitro μελέτες του κυκλοφορικού συστήματος δημιουργούνται εργαστηριακά πρότυπα (μοντέλα) αυτού, γνωστά ως "mock circulation systems" (MCS). Τα συστήματα MCS μπορεί να αποτελούν απλές διατάξεις μη παλμικής ροής ή να μιμούνται τη φυσική αιμοδυναμική συμπεριφορά του ανθρώπινου κυκλοφορικού συστήματος ενσωματώνοντας ειδικά χαρακτηριστικά αυτής (π.χ. αρτηριακή ενδοτικότητα), ενώ άλλες περιλαμβάνουν επί πλέον την προσομοίωση και της πνευμονικής κυκλοφορίας. Ο ακριβής σχεδιασμός ενός τέτοιου συστήματος εξαρτάται από τα εκάστοτε ερευνητικά ερωτήματα. Στο παρόν άρθρο ανασκόπησης περιγράφονται οι κύριες εξελίξεις που έχουν προκύψει από in vitro μελέτες σχετικά με τη λειτουργία και την απόδοση των συσκευών ενδοαορτικής αντλίας αντιώθησης.

Λέξεις ευρετηρίου: Ενδοαρτηριακή αντιώθηση, Ενδοαορτική αντλία, Πειραματικές μελέτες, Συσκευές υποβοήθησης αριστερής κοιλίας.