Τελ. ενημέρωση:
27-May-2014

Οι νεοπλασίες και η υπερπηκτικότητα αποτελούν δύο από τις συχνότερες αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκόσμια. Αν και η σχέση τους επισημάνθηκε από τα μέσα του 19ου αιώνα, η προσπάθεια για αποσαφήνιση των πολύπλοκων μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων απέδωσε μόνο κατά την τελευταία τριακονταετία. Ο κίνδυνος θρόμβωσης στους καρκινοπαθείς είναι γενικά 4−6 φορές μεγαλύτερος απ' ό,τι στο λοιπό πληθυσμό και εξαρτάται από παράγοντες σχετιζόμενους με τον ασθενή, τη νόσο και τη θεραπεία της. Η ύπαρξη νεοπλασίας επιδρά και στις τρεις παραμέτρους της τριάδας του Virchow: Ροή αίματος, αιμοστατικό μηχανισμό και ενδοθήλιο. Το καρκινικό κύτταρο επάγει την υπερπηκτικότητα μέσω παραγωγής προπηκτικών, αντιινωδολυτικών και προσυσσωρευτικών παραγόντων, αλλά και μέσω έκλυσης προφλεγμονωδών κυτταροκινών, ενώ ουσίες όπως ο ιστικός παράγοντας δημιουργούν μέσω μηχανισμών πηκτικο-εξαρτώμενων και πηκτικο-ανεξάρτητων ένα φαύλο κύκλο, όπου η ανάπτυξη του όγκου προάγει τη θρόμβωση, η θρόμβωση ευοδώνει τη μετανάστευση σε απομακρυσμένες θέσεις και αυτή με τη σειρά της επιτείνει τη θρομβοφιλική διάθεση. Το φάσμα των κλινικών και των εργαστηριακών εκδηλώσεων της σχετιζόμενης με τον καρκίνο θρομβοεμβολικής νόσου (ΘΕΝ) είναι ευρύτατο. Τα τελευταία έτη καταβάλλεται προσπάθεια κατάρτισης προγνωστικών συστημάτων για την κατηγοριοποίηση των καρκινοπαθών σε ομάδες επικινδυνότητας αναφορικά με την εμφάνιση ΘΕΝ, με απώτερο σκοπό τη στοχευμένη εφαρμογή προληπτικής αντιπηκτικής αγωγής στους ασθενείς υψηλού κινδύνου. Ταυτόχρονα, προτείνονται κατευθυντήριες γραμμές για την προφύλαξη και τη θεραπεία της ΘΕΝ, οι οποίες προκύπτουν από μεγάλες τυχαιοποιημένες πολυκεντρικές μελέτες που συγκρίνουν μοντέλα αντιπηκτικής αγωγής, αλλά και ερευνούν την αντινεοπλασματική δράση των αντιπηκτικών παραγόντων.

Λέξεις ευρετηρίου: Αντιπηκτική αγωγή, Θρόμβωση, Καρκίνος, Πρόγνωση.