Τελ. ενημέρωση:
12-May-2011

Η υπέρταση αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου και προσδιορίζεται παραδοσιακά με τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ) στη βραχιόνιο αρτηρία. Παρ' όλο που μια τέτοια μέτρηση πιθανόν να εκτιμά με ακρίβεια την ΑΠ στη βραχιόνιο αρτηρία, εν τούτοις δεν αντανακλά με ακρίβεια την κεντρική συστολική πίεση. Αυτό αποδίδεται κυρίως στο γεγονός ότι το σφυγμικό κύμα παραμορφώνεται κατά την πορεία της διάδοσής του από την καρδιά προς τις περιφερικές αρτηρίες, λόγω της ανάκλασης των κυμάτων πίεσης και της μεταβολής των γεωμετρικών και των μηχανικών χαρακτηριστικών των αρτηριών. Εξ αιτίας αυτής της παραμόρφωσης, η μέτρηση της ΑΠ στη βραχιόνιο αρτηρία μέσω σφυγμομανομέτρησης παρέχει μια ανακριβή μέτρηση της κεντρικής (π.χ. αορτικής ή καρωτιδικής) συστολικής και διαφορικής πίεσης. Παρ' όλα αυτά, η κεντρική συστολική ΑΠ αποτελεί σημαντικό παράγοντα που επηρεάζει την καρδιακή λειτουργία και το έργο της αριστερής κοιλίας, ενώ η αορτική διαστολική ΑΠ μπορεί να επηρεάζει τη στεφανιαία ροή. Συνεπώς, οι κεντρικές ΑΠ σχετίζονται περισσότερο, από παθοφυσιολογικής πλευράς, απ' ό,τι οι περιφερικές πιέσεις, με τη λειτουργία και την αιμάτωση οργάνων όπως η καρδιά και ο εγκέφαλος. Γι'αυτόν το λόγο, η ακριβής, μη επεμβατική, εκτίμησή τους αποτελεί μια ιδιαίτερη τεχνολογική πρόκληση και ταυτόχρονα σύγχρονη κλινική ανάγκη. Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης ήταν η παρουσίαση μεθόδων και τεχνικών που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση των κεντρικών πιέσεων, καθώς και η περιγραφή θεμάτων που αφορούν στη μεθοδολογία, στην επαναληψιμότητα, στην αξιοπιστία και στους περιορισμούς των εν λόγω τεχνολογιών. Πρωτίστως, παρουσιάζονται δεδομένα τα οποία αναδεικνύουν την κλινική και την προγνωστική αξία των κεντρικών αρτηριακών πιέσεων, που σε αρκετές περιπτώσεις υπερέχουν αυτής των περιφερικών πιέσεων.

Λέξεις ευρετηρίου: Ανακλώμενα κύματα πίεσης, Ανάλυση σφυγμικού κύματος, Αρτηριακή σκληρία, Συναρτήσεις μετασχηματισμού, Τονομετρία.