Τελ. ενημέρωση:
30-Nov-2010

Η λοίμωξη από τον ιό του έρπητα (herpes simplex virus, HSV-1/HSV-2), παγκοσμίως, αποτελεί μια από τις πλέον διαδεδομένες ιογενείς, σεξουαλικά μεταδιδόμενες νόσους. Ο πρωταρχικός κίνδυνος μιας λοίμωξης κατά τη διάρκεια της κύησης έγκειται στη μετάδοση του ιού στο έμβρυο ή στο νεογνό. Μετά από σεξουαλική μετάδοση του HSV-2, ερυθηματώδεις βλατίδες εμφανίζονται έπειτα από 4−5 ημέρες επώασης, οι οποίες εξελίσσονται σε φλύκταινες με ορώδες περιεχόμενο. Οι αλλοιώσεις σχηματίζουν υγρές, επώδυνες εξελκώσεις, οι οποίες στην πορεία ξηραίνονται και επουλώνονται μετά από μία εβδομάδα. Η διάγνωση πραγματοποιείται στην εγκυμονούσα κλινικά, με βάση τα προδρομικά επώδυνα συμπτώματα και τις χαρακτηριστικές μικρές κυστοειδείς δερματικές αλλοιώσεις. Η κατασταλτική θεραπεία με acyclovir από την 36η εβδομάδα της κύησης μειώνει σημαντικά τη συμπτωματολογία και τη συχνότητα των περιπτώσεων υποτροπής του έρπητα των γεννητικών οργάνων. Ανεξάρτητα από τη φαρμακευτική αγωγή, ο τοκετός με καισαρική τομή θα πρέπει να πραγματοποιείται σε ασθενείς με κλινική συμπτωματολογία και ενεργό λοίμωξη στα γεννητικά όργανα λόγω έρπητα πριν από ή το αργότερο μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 4–6 ωρών μετά από τη ρήξη του αμνιακού σάκου, επειδή σε αντίθετη περίπτωση δεν αναμένονται θετικά αποτελέσματα για το παιδί. Παρά την εφαρμογή των συγκεκριμένων μέτρων, δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη η απόλυτη ασφάλεια του νεογνού.

Λέξεις ευρετηρίου: Διάγνωση, Εγκυμοσύνη, Έρπητας των γεννητικών οργάνων, Θεραπευτικά μέτρα.