Τελ. ενημέρωση:
08-Jul-2009

H διαβητική νεφροπάθεια (ΔΝ) είναι μια συχνή και σοβαρή επιπλοκή του σακχαρώδους διαβήτη και αποτελεί την κύρια αιτία χρονίας νεφρικής νόσου τελικού σταδίου, τουλάχιστον στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Η πρώιμη διάγνωση της διαβητικής νεφροπάθειας στηρίζεται στην ανίχνευση μικρών ποσών λευκωματίνης στα ούρα, που χαρακτηρίζονται ως μικρολευκωματινουρία (ΜΛ). Ως ΜΛ ορίζεται η απέκκριση στα ούρα 30-300 mg λευκωματίνης το 24ωρο (ή 20-200 μg/min ή 30-300 μg/mg κρεατινίνης) σε 2 από 3 συλλογές ούρων σε χρονικό διάστημα 3-6 μηνών. O παθοφυσιολογικός μηχανισμός πρόκλησης της μικρολευκωματινουρίας δεν είναι επακριβώς γνωστός, αλλά για την εμφάνισή της έχουν ενοχοποιηθεί η δυσλειτουργία του ενδοθηλίου, η φλεγμονή και η ενδονεφρική ενεργοποίηση του συστήματος ρενίνης-αγγειοτασίνης. Η ΜΛ αποτελεί προγνωστικό δείκτη διαβητικής νεφροπάθειας αλλά και ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 ή 2. Παράγοντες κινδύνου εμφάνισης μικρολευκωματινουρίας σε διαβητικούς ασθενείς με φυσιολογική απέκκριση λευκωματίνης στα ούρα αποτελούν η διάρκεια του διαβήτη, ο ρυθμός απέκκρισης της λευκωματίνης, η αρτηριακή πίεση και η ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος. Η πρώιμη διάγνωση της ΜΛ επιτρέπει έγκαιρη παρέμβαση, με σκοπό την καθυστέρηση της εμφάνισης έκδηλης διαβητικής νεφροπάθειας. Στους θεραπευτικούς χειρισμούς της ΔΝ περιλαμβάνονται ο έλεγχος του σακχάρου του αίματος, η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, η δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε λεύκωμα και οι αναστολείς του συστήματος ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης. Μελέτες παρέμβασης με αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης ή αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ σε διαβητικούς ασθενείς έχουν δείξει ότι μπορεί να επιτευχθεί ύφεση της μικρολευκωματινουρίας. Επιπρόσθετα, η εφαρμογή εντατικοποιημένης πολυσυστηματικής παρέμβασης έχει συσχετιστεί με ύφεση ή υποχώρηση της ΜΛ και επιβράδυνση της εξέλιξης της νεφροπάθειας σε διαβητικούς ασθενείς. Η παρούσα ανασκόπηση συγκεντρώνει τα δεδομένα για τη συσχέτιση της ΜΛ με την εξέλιξη της νεφροπάθειας σε διαβητικούς ασθενείς και δίνει έμφαση στις παρεμβάσεις για πρωτογενή και δευτερογενή πρόληψη αυτού του σημαντικού δείκτη κινδύνου.

Λέξεις ευρετηρίου: Διαβητική νεφροπάθεια, Μικρολευκωματινουρία, Πρωτογενής-δευτερογενής πρόληψη.