Τελ. ενημέρωση:
10-Dec-2008

Στην αστική λογοτεχνία του 19ου αιώνα, όπου η Αθήνα διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο, πρωταγωνιστεί και το μοναδικό για όλη τη χώρα ανώτατο εκπαιδευτικό της ίδρυμα, το Πανεπιστήμιο. Εκτός από την αίγλη που προσδίδει στη μικρή πρωτεύουσα, τροφοδοτεί την ιστορία, τη δημοσιογραφία, αλλά και την αθηναιογραφία με υλικό και θέματα, μονοπωλώντας φυσικά τις αναφορές σε κάθε προσέγγιση ζητημάτων οποιασδήποτε πτυχής φοιτητικής ζωής. Εξίσου συχνά εμφανίζεται στα λογοτεχνικά αυτά κείμενα και η ρεαλιστική ή η εξιδανικευμένη αναπαράσταση του μικρόκοσμου των φοιτητών, που το μέγεθός του αυξάνεται παράλληλα με τον πληθυσμό της πόλης. Η αποτύπωση της αληθινής ιστορίας στην τέχνη του λόγου συχνά αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της επίσημης καταγραφής των γεγονότων, που τα φωτίζει και τα μεγεθύνει με τροποποιημένα κίνητρα από την απλή παράθεση στοιχείων. Η παρούσα εργασία εστιάζει στους φοιτητές της Ιατρικής, είτε υπαρκτούς (Α. Γούδας, Κ. Λούρος, Αγγελική Παναγιωτάτου, Γ. Παπανικολάου), που υπεισέρχονται στη δράση 4 βιβλίων, δικών τους ή άλλων συγγραφέων, είτε επινοημένους από τη φαντασία των δημιουργών τους. Στη δεύτερη περίπτωση, εξετάζονται επτά αστικά μυθιστορήματα αναφερόμενα στη χρονική περίοδο 1850-1910, όπου ήρωες ή ελάσσονες χαρακτήρες του έργου είναι φοιτητές της Ιατρικής Σχολής. Περιγράφονται οι επιστημονικές σπουδές (πολλές σκηνές διαδραματίζονται σε πανεπιστημιακούς χώρους), οι ασχολίες εκτός μελέτης, οι καθημερινές διαδρομές και οι τόποι συνάντησης και ψυχαγωγίας. Παράλληλα, σκιαγραφείται ο αστικός χώρος, ο κοινωνικός περίγυρος, η πολιτική κατάσταση (στις υποθέσεις της οποίας οι φοιτητές είναι ανέκαθεν αναμεμιγμένοι), τα αιώνια οργανωτικά προβλήματα της Σχολής που επηρεάζουν την ποιότητα των γνώσεων και των επιδεξιοτήτων και θέματα σταδιοδρομίας μετά από τη λήψη του πτυχίου.

Λέξεις ευρετηρίου: Αθηναιογραφία, Ιατρική εκπαίδευση, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών.