Τελ. ενημέρωση:

   14-Jan-2006
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 22(5), Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2005, 459-466

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Διαχρονικές τάσεις και αιτίες περιγεννητικής, νεογνικής και βρεφικής θνησιμότητας

Β. Δρόσου-Αγακίδου
A' Νεογνολογική Κλινική, Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,
«Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη

Μετά τη δεκαετία του 1940, οι εξελίξεις στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων είχαν ως αποτέλεσμα την προοδευτική μείωση της βρεφικής θνησιμότητας, ώστε μέχρι το 2001 να μειωθεί κάτω από 6‰ στις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο 6,8‰ στις ΗΠΑ, ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες παραμένει ακόμη πολύ υψηλή (64‰). Στην Ελλάδα, η βρεφική θνησιμότητα το 1996 ήταν 7,3‰, έχοντας σημειώσει μείωση κατά 94% κατά τα τελευταία 60 χρόνια. Παράλληλα, μειώθηκαν η μετανεογνική θνησιμότητα κατά 98% και η νεογνική θνησιμότητα κατά 86%. Σημαντική μείωση σημείωσε, επίσης, η περιγεννητική θνησιμότητα από 24‰ σε 10‰ κατά τη δεκαπενταετία 1983-1998. Το μεγαλύτερο ποσοστό περιγεννητικών και νεογνικών θανάτων οφείλεται στις επιπλοκές της κύησης και του τοκετού, οι οποίες αποτελούν, επιπλέον, την κύρια αιτία μετανεογνικής θνησιμότητας στις αναπτυγμένες χώρες. Αντίθετα, στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι συχνότερες αιτίες μετανεογνικής θνησιμότητας είναι οι λοιμώξεις και οι διατροφικές ανεπάρκειες. Τα στοιχεία αυτά προδιαγράφουν τους μελλοντικούς στόχους, που είναι η βελτίωση της προσφοράς υπηρεσιών υγείας στην έγκυο και το νεογνό, ενώ για τις αναπτυσσόμενες χώρες απαιτείται, επιπλέον, η λήψη μέτρων για την πρόληψη και την καταπολέμηση των λοιμώξεων και τη βελτίωση της διατροφής της εγκύου και του βρέφους.

Λέξεις ευρετηρίου: Αναπτυγμένες χώρες, Αναπτυσσόμενες χώρες, Βρεφική ηλικία, Εγκυμοσύνη, Ευρωπαϊκή Ένωση.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής