Τελ. ενημέρωση:
05-Jul-2004

Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από την παρουσία θρομβώσεων, επανειλημμένων αποβολών και αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων. Η αντιμετώπιση της οξείας αρτηριακής ή φλεβικής θρόμβωσης σε ασθενείς με το σύνδρομο δεν διαφέρει από αυτή άλλης αιτιολογίας. Η πρόληψη της υποτροπής της θρόμβωσης μπορεί να επιτευχθεί με τη χορήγηση μακροχρόνιας αντιπηκτικής αγωγής από του στόματος και η βαρφαρίνη χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτόν. Η θρομβοπενία μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χορήγηση κορτικοστεροειδών. Όταν όμως η θρομβοπενία είναι ανθεκτική στη χορήγηση κορτικοστεροειδών, μπορεί να χρησιμοποιηθούν άλλα φάρμακα και η σπληνεκτομή. Η αντιμετώπιση των ασθενών με θετικά αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα που δεν έχουν εμφανίσει θρόμβωση είναι δυνατό να γίνει με τακτική παρακολούθηση, απομάκρυνση περαιτέρω επιβαρυντικών παραγόντων και με μακροχρόνια χορήγηση ασπιρίνης. Η χαμηλή δόση ασπιρίνης, όταν χορηγείται πριν από τη σύλληψη σε γυναίκες με το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, μπορεί να βοηθήσει στην εμφύτευση του εμβρύου. Η χορήγηση συνδυασμού ασπιρίνης και ηπαρίνης είναι δυνατό να ελαττώσει τις αποβολές σε εγκύους με το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο. Κατά τη διάρκεια της κύησης σε γυναίκες με το σύνδρομο και ιστορικό θρόμβωσης θα πρέπει να χορηγείται ηπαρίνη, καθώς η βαρφαρίνη συνδυάζεται με εμβρυοπάθεια. Η κύηση σε γυναίκες ασθενείς απαιτεί εξειδικευμένη φροντίδα από ομάδα ειδικών.

Λέξεις ευρετηρίου: Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, Ασπιρίνη, Ηπαρίνη, Θρόμβωση, Πολλαπλές αποβολές.